ဪ…အွန်လိုင်းအချစ်
ဒီတစ်ခါ
ကျနော်ရေးမဲ့ဇာတ်လမ်းလေးကို ဖတ်ပြီး သူငယ်ချင်းတို့ ကျနော့်ကို အပြစ်တင်မယ်ဆိုတာ သိပါတယ်…
ကျနော်အရင်က Chatting အရမ်းလုပ်တာ…
လာ
Add သမျှ Accept လုပ်ပြီး ပြောတာ…
ခင်ဗျားတို့
စဉ်းစားကြည့်လေ…
ကျနော်နဲ့ Chatting လုပ်နေရင်းနဲ့ ကျနော့်ကို ချစ်တယ်လို့ လာပြောလို့ ကျနော်က လက်ခံလိုက်တာ ပြောတဲ့သူအပြစ်လား၊ ကျနော့်အပြစ်လား…
ကျနော်လက်ခံလိုက်တဲ့ အွန်လိုင်းရည်းစားက အစပထမ ကျနော့်ကို
မမကြီးလို့ ခေါ်တာဗျ…
နောက်ကြာလာတော့ မမ လို့ ခေါ်တာ…
ချစ်သူလည်းဖြစ်ရော မ လို့ပဲ ခေါ်တော့တာ…
ကျနော်က သူ့ကို အစက မောင်လေးလို့ ခေါ်တာ…
နောက်တော့ ချစ်သူလည်းဖြစ်ရော မောင်လို့ ခေါ်တော့တာ…(ဟီးဟီး
ပြောပြရတာ ရှက်လိုက်တာ)
ချစ်စ၊ ခင်စ၊ ကြင်နာစက ခင်ဗျားတို့ သိတဲ့အတိုင်းပဲ…
အွန်လိုင်းမှာ မတွေ့ရ၊ မနေနိုင်ဖြစ်လာတာ…
မတွေ့ရင် SMS ပို့တာပေါ့ဗျာ…
ကျနော် စင်္ကာပူကို အလည်သွားနေစဉ်အတွင်းမှာလည်း နေ့တိုင်း
ဖုန်းခေါ်တယ်ဗျာ… pfingo ကနေ ခေါ်ရလွယ်တာကိုး…
သူ့မွေးနေ့မှာလည်း မ…စားဖို့ ဆိုပြီး သူ့ Birthday
Cake ဓာတ်ပုံကို ပို့ပေးတယ်…
အဲဒီလိုနဲ ့ေနလာရင္းနဲ ့ က်ေနာ္ သူ ့Zorpia မွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ ့ အျပန္အလွန္ ခ်စ္တင္းေႏွာေနတာကို သြားေတြ ့ပါ ေလေရာ...
က်ေနာ္က အရမ္းေဒါသႀကီးတတ္တဲ့မိန္းမေလ...
ခ်က္ျခင္း သူ ့ကိုေမးေတာ့ "မ ကလဲကြာ...သူ ့ကို ဒီေလာက္မခ်စ္ပါဘူး...မ ကိုပဲခ်စ္တာ" တဲ့ေလ...
က်ေနာ္ ဘာမွသူ ့ကို ျပန္မေျပာလိုက္ပါဘူး...
ဒါေပမဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားလိုက္တယ္... နာၾကည္းစိတ္နဲ ့ ျဖတ္ဖို ့ေပါ့..
တစ္ရက္မွာ သူေန ့လည္ဖက္ အြန္လိုင္းဝင္လာတယ္...ဒီအခ်ိန္ သူအြန္လိုင္း မဝင္တတ္ဖူး...
က်ေနာ္လဲ အံ့ၾသၿပီး "ေမာင္ လား"လို ့ ေမးလိုက္တယ္...
"Who r u" တဲ့ ျပန္ေမးလာတယ္...
က်ေနာ္လဲ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ ့ "ေမာင့္မိန္းမေလ...ေမာင္မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား" လို ့ေျပာပစ္လိုက္တယ္...
ခ်က္ျခင္း "က်မသူ ့ခ်စ္သူပါ" ဆိုၿပီး Offline ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ...
ေနာက္မွ က်ေနာ္သိလိုက္တာက သူက က်ေနာ္နဲ ့ေျပာခဲ့တဲ့ Chat History ေတြကို Delete လုပ္ၿပီး
သူ ့ခ်စ္သူကို သူ ့Nick နဲ ့ Password ကို ေပးထားတာတဲ့ေလ...
ကဲ ေကာင္းေရာ...သူလဲ သူ ့ခ်စ္သူကိုေတာ္ေတာ္ေျဖရွင္းလိုက္ရတယ္...
သူ ့ခ်စ္သူအလိုက် က်ေနာ့္ကိုလဲ Block လုပ္လိုက္တယ္ေလ..
ကဲ က်ေနာ့္ဇာတ္လမ္းက အဲတာပဲ...
ေၾသာ္....အြန္လိုင္းအခ်စ္....အြန္လိုင္းအခ်စ္.....
က်ေနာ္က အရမ္းေဒါသႀကီးတတ္တဲ့မိန္းမေလ...
ခ်က္ျခင္း သူ ့ကိုေမးေတာ့ "မ ကလဲကြာ...သူ ့ကို ဒီေလာက္မခ်စ္ပါဘူး...မ ကိုပဲခ်စ္တာ" တဲ့ေလ...
က်ေနာ္ ဘာမွသူ ့ကို ျပန္မေျပာလိုက္ပါဘူး...
ဒါေပမဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားလိုက္တယ္... နာၾကည္းစိတ္နဲ ့ ျဖတ္ဖို ့ေပါ့..
တစ္ရက္မွာ သူေန ့လည္ဖက္ အြန္လိုင္းဝင္လာတယ္...ဒီအခ်ိန္ သူအြန္လိုင္း မဝင္တတ္ဖူး...
က်ေနာ္လဲ အံ့ၾသၿပီး "ေမာင္ လား"လို ့ ေမးလိုက္တယ္...
"Who r u" တဲ့ ျပန္ေမးလာတယ္...
က်ေနာ္လဲ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ ့ "ေမာင့္မိန္းမေလ...ေမာင္မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား" လို ့ေျပာပစ္လိုက္တယ္...
ခ်က္ျခင္း "က်မသူ ့ခ်စ္သူပါ" ဆိုၿပီး Offline ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ...
ေနာက္မွ က်ေနာ္သိလိုက္တာက သူက က်ေနာ္နဲ ့ေျပာခဲ့တဲ့ Chat History ေတြကို Delete လုပ္ၿပီး
သူ ့ခ်စ္သူကို သူ ့Nick နဲ ့ Password ကို ေပးထားတာတဲ့ေလ...
ကဲ ေကာင္းေရာ...သူလဲ သူ ့ခ်စ္သူကိုေတာ္ေတာ္ေျဖရွင္းလိုက္ရတယ္...
သူ ့ခ်စ္သူအလိုက် က်ေနာ့္ကိုလဲ Block လုပ္လိုက္တယ္ေလ..
ကဲ က်ေနာ့္ဇာတ္လမ္းက အဲတာပဲ...
ေၾသာ္....အြန္လိုင္းအခ်စ္....အြန္လိုင္းအခ်စ္.....
၂၇-၀၆-၀၉
ေန ့လည္ ၁၁း၅၃
2 comments:
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ ့ေယာက္က်ာၤးေတြပဲ..
ဟက္ ဟက္ ဟက္....ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးလား
Post a Comment